Էջ:Ռաֆայել Պատկանյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1.djvu/326

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Բանաստեղծության գրության ստույգ ժամանակն անհայտ է։ Հավանաբար գրել է 1890 թվականի վերջին։ Առաջին անգամ տպագրվել է՝ «Արմենիա», 1891, № 51, ապա՝ ՌՊԵ I, էջ 257—258։

№ 86ա 3 նրժույգ է տակըս, ձեռիս այնալու,
№ 86ա 4 Սուլթան, ունի՞ս ուժ, ինձ դիմանալու,
№ 1ա, 86 բ, Արմ. 5, 11, 17, 23 Ստրուկ եմ եկել, ետ կերթամ ազատ,
Արմ. 21 Հետըս ասել եմ Ղևոնդի լախտը,
№ 74ա 23 Ըստրուկ եմ եկել, կբզառնամ ազատ,
№ 74ա 24 Ետ խըլած քեզմեն հողն իմ ճարազատ։

ՈՒՂԵՐՁ, ԱՌ ՍՈՒԼԹԱՆ ՀԱՄԵՏ

(էջ 224)

Պահպանվել են մեկ ինքնագիր՝ ՌՊֆ, № 1 ա, թ. 42ա — բ, և մեկ ընդօրինակություն՝ ՌՊֆ, № 142, թ. 15ա — բ։ Առաջին անգամ տպագրվել է «Արմենիա», 1890, ապա նաև՝ «L'Armeniea», 1891, ՌՊե I, էջ 256։

Մինաս Չերազը Ռ. Պատկանյանին ուղղած 1891, մարտի 2 թվակիր նամակում գրել է. «Շնորհակալությամբ ստացա Ձեր ընտիր ուղերձ, զոր փութացած եմ թարգմանել ի հրատարակության... Պիտի ստորագրեմ զայն Գ. Ք., որպես հրապարակվեցավ «Արմենիայի» մեջ» (ՌՊֆ, № 7928)։ Գրության ստույգ թվականն անհայտ է: Հետևելով ՌՊԵ 1-ին, զետեղեցինք 1890 թվականին գրած բանաստեղծությունների շարքը:

5 տողի Համիդ անունը ՌՊԵ 1-ում դուրս է թողնված։
№, №, 1ա, 142 7 Սարթ Ավետարան դու կոխկրտեցիր,
№ 142 9 Գոհություն և փառք վեճըդ փատիշահ,
№ 142 10 Որ հայ ջընջելում գըտար դու մեծ շահ,
№ 142 19 Քո վեհ անուն և սըխրագործություն,

ՀԱՅՈՑ ԳՈԻԳԱԶԻ ՉՈԻՆՎԱԳԸ

(էջ 225)

Ինքնագիրը չի պահպանվել։ Գրության ժամանակն անհայտ է: Հետևելով ՌՊԵ 1-ին, զետեղեցինք 1892 թվականին գրած բանաստեղծությունների շարքը։ Առաջին անգամ տպագրվել է՝ ՌՊԵ 1, էջ 259։