Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Սուտ ասիլըն յիս չիմ գիդի, էրազումըտ տեսած բան է.
էդքան հուտով ալ վարթիրըն ո՞վ է բերի, շեմքիտ ցանե.
Վուր աշխարը լիզու առնե, քու թարիփըն դըժար կանե.
Զուր իս լալի, Սայաթ-Նովա, էտ խիալը մտքետ հանե.
Թովուզի թախտն ո՞վ կուտա քիզ, դուն էդ ցավեն չիս դընջանա։
|
|