Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Սազ իս անում, դուր իս գալի.
Բաղչի մեչըն ջուր իս գալի.
Փունջ մանիշակ հուր իս գալի.
Նուր գովելիք
Անպատմելի,
Վարթի մեչըն շուռ իս գալի։
Շուռ իս գալի բըլբուլի պես.
Հուտըտ գու քա սընբուլի պես,
Սուփրի մեչրն թայգուլի պես
Դաստա կապած,
Ռեհնին կըպած,
Բագ իս էլի դուն գուլի պես։
Գուլ իս կոկոր տերիվակալ,
Չիս թառամի, արիվակալ,
Թաքավուր իս բարիվակալ.
Բարով տամ քիզ, —
Մըտիկ տու միզ
Չէ թե ամսով,— օրիվակալ:
Օրն ի օրըն շատանում իս,
էշխի մեչըն մոդանում իս,
Սըրտի դարդըս յիդ անում իս.
Յիդ արա՛, տի՛ս
Թե թաբիբ իս,—
Խիլքըն գըլխես հա՜ տանում իս։
Տարար խիլքըս, հեյրան արիր.
Բարակ միչկըտ սեյրան արիր.
Էտ կըրակով բիրյան արիր.
Հալբաթ մահիս հազ իս անում, յար, ամա՜ն։
Հազ չունիմ խային յարեմեն,
Չիս ջոգվում անգին քարեմեն,
Թաք չանցկենաս իղբարեմեն.
Իղբար անիս,
Հոքիս հանիս,
Պըրծընիմ ահուզարեմեն։
|
|
