Էջ:Սայաթ-Նովա, Հայերեն, վրացերեն և ադրբեջաներեն տաղերի ժողովածու (Sayat-Nova, Armenian, Georgian and Azerbaijani taghs collection).djvu/199

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

64

Ի՞նչ կոնիմ սոյբաթըն, ի՞նչ կոն իմ սազըն,
Ձեռնեմես վեր կոծիմ չանգիրրն մեմեկ,
Չունքի միզ ուրացար, է՛յ ղադիարար,
Փահմես կու հիռացնիմ հանգիրըն մեմեկ։

Ղուրթ ին ասի փիր—ուստաքար դադիրըն,
«Ամալիտ չվազիս, չին գա ղըդիրըն».
«Չափեն յիս քաշեցի, սափեն՝ յազիրըն».
Ռաղիփըն էկավ միզ ռանգիրըն մեմեկ։

Ղոլդունըն լավացած դաղին ի՞նչ անե.
Մե նոքարըն էրկու աղին ի՞նչ անե,
Մե բաղմանչին էրկու բադին ի՞նշ անե.
Փեյվանդ գուզեն թազա տնգիրըն մեմեկ։

Չիմ անի քալագըն, չիմ անի ղալըն.
Առանց քիզ ի՜նչ կոնիմ աշխարիս մալըն,
Վունց դերվիշ կու հաքնիմ փոստըն ու շալըն,
Վըզեմես կախ կոնիմ զանզիրըն մեմեկ։

Բլքամ մե մարթ տեսնիմ, վուր խըրատ ասե,
Անճար իմ զարդերուն մե զարման անե։
Ռափիղ Սայաթ—Նովեն անյար ի՞նչ անե,
Չունքի յարեն դու քան ջանդիրըն մեմեկ։

էս ղափիան Արութինի ասած է — ռադիփի յարին խլելու (փախցնելու)վրա:

— 201 —