ղերը, չորս և կեսը գրված են հայերեն-առաջին տան հանգակապ՝ վերջին տողի երկրորդ կեսը (բանեն դուս արած) և մյուս տուների վերջին տողերը:
Վրացերենը ա. տան ա և գ տողերի առաջին կեսն է և մյուս տուների
առաջին տողերը, պարսկերենը ա. տան ա և գ տողերի երկրորդ կեսը և մյուս
տուների երկրորդ տողերը...
Առաջին հրատարակության ծանոթագրության մեջ գրել էինք, որ «6-րդ
տողը և 3-րդ տողի երկրորդ կեսը (պարսկերեն) համարյա անհասկանալի են
և խիստ վիճելի»... Այժմ այդ կարծիքէն չենք։
Ընդհանրապես մինչև Սայաթ-Նովան չորս լեզվով գրված բանաստեղծություններ չեն հանդիպում, մանավանդ նման բովանդակությամբ։ Թեթև ժանրի
կամ քեֆի ու գինու սազական գործ չէ սա, այլ թախիծով լի բանաստեղծություն, որին ինքը անվանում է «օգութլամա-յարանա»— խրատական, գրված յարի վրա։
Այս անգամ բնագիրն անջատում ենք և տալիս հավելվածի վերջում,
առանց համարի:
64. Այս խաղը նույնպես չի հանդիպում բնագիր ձեռագրերում։ Բանահավաք
Գ. Թարվերդյանը (աշուղ Վերդի), 1908 թ. արտագրել Է Թբիլիսիում հավլաբարցի Աննա Մուրադյան անուն-ազգանունը կրող մի պառավ կնոջ մոտ պահվող ձեռագիր տաղարանի ա. Ադրբեջաներեն գրված նման մոտիվով խաղեր կան
նաև հեղինակի կազմած դավթարում։ Կարելի է ենթադրել, որ այս խաղը ևս
հեղինակի ուշ շրջանում հորինված գործերից մեկն է, երբ նա տարիք էր առել
և, մանավանդ, որպես հոգևորական, հարկադրված էր ավելի շատ գործ ունենալ Աստվածաշնչի-Ավետարանի հետ։
Խաղը պահպանված է համարյա անվթար վիճակում, որ զարմանալի է
քիչ: Մի քանի տողերում միայն, ելնելով հանգերի, — վանկերի ու լեզվական թերություններից, կատարել ենք անհրաժեշտ սրբագրություններ ու խմբագրումներ։ Միայն 11-րդ տողն է փոխված մեր կողմից. Թարվերդյանի ձեռագրում
այդ տողը գրված է. «Կամ տվից սատանի ձեռն». մենք (անվերապահ) գրել
ենք «կամով ընկավ չարի թոռըն»։
Խաղը գրված է շարակապ (զինջիրլամա) ձևով։
65. Զևով ու բովանդակությամբ այս գեղեցիկ խաղը նույնպես հրապարակ է
եկել Գ. Թարվերդյանի միջոցով: Ինչպես գրում է նա, Uայաթ-Նովայի անունը
կրող չորս այլ հայերեն և 11 ադրբեջաներեն խաղերի հետ, գրի է առել Թբիլիսիում, 1908 թ., ոմն ծերունի նախշքար Աղալո Գէորգյանի մոտ պահվող հին
ձեռագիր ժողովածուից։ Մյուս խաղերի հետ Թարվերդյանը հրատարակել է
առաջին անգամ 1936 թ. Պատմ. և Գրակ. ինստիտուտի «Տեղեկագրում» (№ 1),
իսկ հաջորդ տարին՝ իր կազմած «Հայ աշուղներ» ժողովածուի մեջ:
Թարվերդյանի կողմից հրապարակված խաղերի մեջ, որոնք կրում են Սայաթ-Նովայի անունը, միայն այս և նախորդ խաղն է, որ տեղ գտնելով սույն
ժողովածուի մեջ, համարյա տեղ չեն թողնում վերապահության, որովհետև, ըստ
ամենայնի, համապատասխանում են երգչի ստեղծագործություններին, թեև
վերջինս քիչ ավելի մոտ է Շամչէ-Մելքոյի ոճին։ Գ. Թարվերդյանի ձեռագրում.
ա. տողը գրված է. — «էրեսիտ դեմ բանգ իս արի.»
է. տողի ղադանգ-ը գրված է խափանգ.
2-րդ տան դ. տողում գրված է նո-այբ.
