Շարբաբ — նուրբ մետաքսաթել || մետաքս
Շարբաթ — շաքարաջուր, օշարակ
Շարթ — պայման
Շարթ — մեղք (արաբ. — շէնդ)
Շարիփ — իշխան. կուսակալ (Մեքքայի) || փոխարքա. բարձրաստիճան, պաշտոնյա
Շափաղաթ (շափաղ) — ցոլք» հուրհրատումն, արշալույս
Շեն — հարուստ, շեն
Շընուք — տես շնուք
Շըվաք — ստվեր. հովանի
Շըքար — որս || հազվագյուտ, ընտիր բան. «Ամեն մարթ չի կանա ճանգի ջահով
շըքար, Սայաթ-Նովա» (37)— ամեն մարդ չի կարող ճանկել, ձեռք բերել
շահովդ վարձով (Ղ) որս (հազվագյուտը, ընտիրը). ենթադրում ենք պարսկ.
շահին շիքյար (բազեի որս—ընտիր, հազվյագուտ բան) ոճի աղավաղվածն է
Շիլա — բրնձով թանձր կերակուր — շիլա
Շիմշաղ — տոսախի ծառ. սամշիտ, շմշատ
Շիր — կաթ. «.էն շիրիս իմ ման գալի» (Ա—47)—այն կաթս եմ փնտրում
Շիրին — քաղցր
Շիրին — տես հատ. ան. բառ,
Շիրմա — փղոսկր. (կութըտ շիրմայեմեն պիտի» (1 )—կոթըդ (քամ անչայի) փղոսկըրյա պետք է լինի
Շիքաստ — կոտրվածք (ոտքի, թևի), հաշմանդամ
Շնուք (թհբ) — շնորհք. շնուք տալ—գեղեցկություն տալ (14), շնորհք քույք տալ.
գեղեցկացնել. գեղեցկանալ
Շովղ (արա.» շավկ) — շող, լույս
Շուխ — ուրախ, զվարճասեր, չարաճճի || սիրող
Շուխի — կատակ, զվարճություն (տես շանգ)
Շուղկ (թհբ) — շողք, փայլ
Շուշա — ապակի || շիշ. սրվակ, գործ է ածվում նաև սիրա իմաստով (պատկերավ.)
Շուռ գալ — պտույտ գործել, զբոսնել
Շումարա — (պարս. շոմար) — թվել, թվարկելով, կրկնվող բառով ոտանավորի ձև, տես ադրբ. 34 և 60
ՈԻ
Ուման (ումման) — օվկիանոս
Ումըր, ունրր (օմար) — կյանք
Ումիկ
Ումիգ (ումուդ) — հույս ու ապավեն
Ուշլամա — երեքնակ, բանաստեղծության մեջ ոտանավորի մի ձևը, որի հանգակապ տողերում շեշտվում են երեք տարբեր, մեծ մասամբ գոյական բառեր,
օր. «Գի՛ր սիրե, ղուլա՜մ սիրե, դավթա՛ր սիրե» (16)
Ուսուլ — միջոց, գործողության եղանակ, հնար || կամացուկ
Ուս ու տիս — ուսանել. տեսնել. «Աշխարս ուս ու տես է շահում: Ու ու տիս արա իմացի» (6)
Ուստա — վարպետ, փորձված մարդ
Ուստադ — ուսուցիչ, վարպետ
Ուստաքար — արհեստավոր. վարպետ
Ուստի — որտեղից
