Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Առանց քիզ ի՞նչ կռնիմ սոյբաթն ու սազըն
Ձիռնեմես վեր կոծիմ շանգիրրն մեմեկ.
Չունքի ուշկ ու միտկըս իրար շաղեցիր
Փահմես կու հիռացնիմ հանգիրըն մեմեկ։
Մե դուգունըն էրկու դաղին ի՞նչ անե,
Մե նոքարըն էրկու աղին ի՞նչ անե,
Մե բաղմանչին էրկու բաղին ի՞նչ անե,
Փեյվանդ գուզե թազա տընգիրըն մեմեկ։
Ղուրթ ին ասի փիր ուստաքար դադիրըն.
«Բաղ շինեցի, վարթըն քաղից վադիրրն».
Տափեն յիս քաշեցի, սափեն յադիրըն.
Բաղիփն էկավ միզ, էս րանգիրըն մեմեկ։
Առանց քիզ ի՞նչ կոնիմ աշխարիս մալըն.
Չի՛մ անի քալագրն, չի՛մ անի շալըն,
Կու հաքնիմ մազեղեն, կու հաքնիմ շալըն,
Կերթամ ու ման գու քամ վանքիրըն մեմեկ։
Բըլքամ մե մարթ ռաստ գա, վուր ինձ խըրատ
Գո՛զալ, քու էշխեմեն սիրտըս ազատե.
Կանց յոթըն իմասնասիրացըն շատ է
էս քու Սայաթ-Նովու բանքիրըն մեմեկ։
|
|
