Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Քի սազ գու քա ալ ղումաշըն, նազանի.
Եկ ճակատիտ կապե զարլու մուղայիշ,
Զիռիտ բռնե օսկեջրած մըկրատըն,
Խուճուճ-խուճուճ ծամերուտ տուր արայիշ։
Պատվական տեսնելու նովաբ ու նաջար,
Բլբուլին սըպանող թոփ վարթի սաջար.
Ունքիրըտ աչկիրուտ էլավ մուհաջար,
Թերթերուկիտ մազըն զար՝ օսկով զարնիշ։
Հուտըտ աշխար բըռնից, փըռանգի մաջում.
Դաստա-դաստա մազըտ՝ սիմ ու աբրեշում.
Առնիըրտ շիմշատ է, մատնիրըտ է մում,
Բոյըտ սարվի ունիս, մեշկըտ է ղամիշ։
Բեմուրվաթ յար, խիլքըս գլխես մի տանի.
Դարդիրըս շատացավ քանի մե քանի.
Գիդիմ վուր, յար, դուն ինձ լայիղ չիս անի՝
Դուն մե թաքավուր իս, յիս մե խիղճ դավրիշ։
Դաստամազըտ նըման սմբուլ-սուսանի.
Վախում իմ, թե սերըտ սիրտըս կես անի.
Կու միռնիմ, էլ ինձ պեսին չիս տեսանի,
Քու Սայաթ-Նովեն իմ, մի՛ անի դիմիշ:
|
|
