Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Երդում կերավ գահի վերա, ինչ որ ուզես, կուտամ՝ ասաց.
Մարգարեի գլուխըն ցանկաց, դահիճըն իսկույն գըլխատյաց.
Օխտըն անուն հիշատակեցին, որ կտրեցին շըլինքըն քո:
Ինչ հրաշալի կերպ ունիր դուն, սանդարամիտըն գորոք սարսյալ,
Տարտարոսը հայտնի արիր, ավետիս համայն առաքյալ.
Դըրախտի հրեշտակըն իս դուն, սուրբըտ սըրբոց սիրտըտ
մաքրյալ.
Սայաթ-Նովան շատ կու ողբա, աղաչում է երեսն անկյալ:
Մեղավորաց միղքըն հալե, լուսով լի է տապանքըն քո:
|
|
