Լոր էր մանաւանդ հայոց պասէմութեան աէլ սակէտից, Երկրորդ Աքարի՛ս էր, ինչ Սասանեանների դահն էր բարձոացել Բահրամգօրի որդին, Ցաղկեբա երկրորդը,
Պարսից հողեորակպսութինը ն Այգնուականները չէին կարող դժզոհ լինել այս թագաւորից, Յաղկերաբ գնաց իր հոր ճանապարհով , և արքոձւիքը հրամայողի, կարդադրողի ղերում Յնաց։ Յաղկերը, բացի կրռնական հնամոլ ֆաԽատիկոսութեան գործիք դաահսալոլց, անձնական վաա հակուՖներ էլ ուէէէբ, գաս մէկն էր արևելեան ար ի էնրոոա շէո բոհակաքևերից։ Պատմվում է որ ա ամուսնացաւ իր հարազատ ազքկայ հեա. այսպիսի իէաաւԱակութիններ հաճութեամբ էր թոյլադրոլմ մազդեզական կբօնը, բայց Ցաղկերաը յետոյ սպանեց իր այդ դուստրկնոջը—ագա ինչը չը կար մաղգեղականու
իԻեան և մարդկային ի/ղճի մէք,
Բահրտմ֊գօրի վերջին տարիներում Միհրներսէհը հրաժարական էր տուել և քաշ վել իր մեձ կալուածր, ուր ուղում էր իւաղաղ կերպով ապրել մինչե կեաԱքի վերքր, Բայց Ցաղկերտր, թագաւոր դառնալուն պէս, իսկոյն կանչեց բաև իր մօտ։ և նա նորից իր ձեորն աոաւ կասավարութեաԽ ղեկր։ Եթէ Բահրամը պետական գործերից աւելի սիրում էր որաէորդութինն ու հարեմակասն
