Այս էջը սրբագրված է
Ասա, ասա ինձ էլի,
Ո՞վ է ինձնից ավելի
Արմաղ-շարմաղ, սիրելիդ.
«Գեղեցիկ ես, խո՛սք չըկա,
Բայց անտառում մինը կա,
Յոթ ախպրանց դղյակում
Անհայտ ծլում ու ծաղկում.
Նա՛ է քեզնից ավելի
Արմաղ-շարմաղ, սիրելի»։
Ու թագուհին վեր թռավ.
Իր նաժիշտին ձեռքն առավ.
«Վստահացա՞ր ինձ խաբել,
Խորթ աղջկաս չըկապել»։
Նա էլ պատմեց եղածը
Թագուհին թե՝ «Չեղածը
Քո գլուխը կըբերեմ.
Քանի ողջ է դշխուհին
Վայը կտամ քո օրին»։
Մատաղ կույսը մի ջերմ օր,
Սպասելով յոթն ախպոր,
Պատուհանում մանում էր.
էն ինչ դռան մեծ շունն էր,
Սաստիկ հաչեց ու կույսը
Տեսավ՝ ուզվորը դուրսը,
Պաշտպանվելով շնիցը,
Ներս է մտնում դռնիցը։
«Ա՛յ շուն, հանգիստ, ի՞նչ է, ի՞նչ,
Սպասիր դու, տա՛տի, քիչ.
Կըլռեցնեմ ես գժին
Ու կըբերեմ քեզ բաժին»,—
Գոչեց վերից էն կույսը։
«Իմ զավա՛կս, իմ լույսը,
