հոսքերում ՀԲ-ի մոլեկուլների վերակողմնորոշմամբ (Մաքսվելի երևույթ), որն իր հերթին ազդում է նաև ՀԲ-ի օպտիկ. հատկությունների վրա։ Պարզվել է, որ այս լուսահիդրոդինամիկ. ոչ գծայնությունը 2-3 կարգով գերազանցում է ֆիզիկական այլ մեխանիզմներով պայմանավորված ՀԲ-ում դիտված ոչ գծայնությունները։
Լազերային ֆիզիկայի նոր ճյուղերից մեկի՝ քվանտային օպտիկայի մեթոդների կիրառությունը քվանտային ինֆորմացիա փոխանցելու և մշակելու ոլորտում կարող է լուրջ առաջընթաց գրանցել քվանտային համակարգիչների ստեղծման բնագավառում։ Այստեղ կարևոր առաջարկություններ են արվել խճճված՝ Էյնշտեյն-Պոդոլսկի-Ռոզենի լուսային փնջերի, ինչպես նաև նեղ սպեկտրով միաֆոտոն իմպուլսների շղթաների գեներացման վերաբերյալ (Գագիկ Կրյուչկյան, Յուրի Մալաքյան և ուր.)։ Ցույց է տրվել նաև, որ ատոմական «ալիքային փաթեթ» վիճակների միջև օպտիկ. անցումները զուգորդվում են էներգետիկ մակարդակներում շարժման քանակի զգալի կուտակումներով (Ատոմ Մուրադյան)։
Մետաղ. նանոմասնիկների օպտիկ. հատկություններն արդեն կիրառվում են կենսաբժշկության մեջ և կենսաֆիզիկայում։ Վերլուծ. մեթոդների վրա հիմնված այդ հատկությունների տեսությունը զարգացրել են Ա. Մելիքյանը, Հայկ Մինասյանը և ուր., որոնց հաջողվել է այդ տեսության հիման վրա մեկնաբանել մի շարք տարաբնույթ փորձարար. տվյալներ։ Նանոօպտիկայի մեկ այլ բնագավառում՝ մերձավոր դաշտի օպտիկայում, աշխատանքներ են կատարվում նոր տիպի օպտիկ. մանրադիտակ ստեղծելու ուղղությամբ, որը հնարավորություն կտա ուսումնասիրելու նանոմետրական չափերով օբյեկտներ։ Խաչատուր Ներկարարյանը և աշխատակիցներն առաջարկել են մեթոդ՝ մակերևութային պլազմոն-պոլյարիտոնների ալիքի երկարությունը միկրոնային տիրույթից մինչև մի քանի տասնյակ նանոմետրի հասցնելու համար։
Զարգացել է նաև քվանտաէլեկտրադինամիկ. վակուումի և նյութի հետ գերհզոր ճառագայթային դաշտերի փոխազդեցության ռելյատիվիստ, ոչ գծային տեսությունը (ինքնահամաձայնեցված դաս. և քվանտային), որն ամփոփված է “Relativistic Nonlinear Electrodynamics”, Springer, New York (հեղ.՝ Հ. Ավետիսյան, 2006) մենագրության մեջ։ Արթուր Իշխանյանը մշակել է բոզե-կոնդենսատը նկարագրող հավասարումների լուծման արդյունավետ մոտավոր մեթոդ։
Կիսահաղորդիչների ֆիզիկայի և կիսահաղորդչային սարքերի բնագավառներում կանոնավոր հետազոտություններն սկսվել են ՌՖԷԻ-ում էլեկտրոնիկայի բաժնի (1963) և ԵՊՀ-ում կիսահաղորդիչների ու դիէլեկտրիկների ամբիոնի (1965) ստեղծումից հետո՝ Գեդեոն Ավագյանցի ղեկավարությամբ, որն աշխատակիցների հետ կատարել է ոչ տրանզիստորային էլեկտրոնիկայում և միկրոէլեկտրոնիկայում լայնորեն կիրառվող նոր ֆունկցիոնալ տարրերի ստեղծման աշխատանքներ։ Հետազոտվել և մշակվել են Տ-տիպի վոլտամպերային բնութագծում բացաս. դիֆերենցիալ դիմադրության տեղամաս ունեցող սարքեր։
Ստեղծվել է երկբևեռ բազմաշերտ կառուցվածքներում կինետիկ. երևույթների տեսությունը։ Էլեկտրոնախոռոչային պլազմայում Ֆերմիի քվազիպարբեր. էներգիայի դեպքում հայտնաբերվել են ներքին ուժեղացման և պլազմադաշտային փոխազդեցության երևույթներ, որոնց հիման վրա մշակվել է նոր տարր՝ պոլիստոր, ինչպես նաև մշակվել են պոլիստորային բազմարժեք էլեկտրոնիկայի հիմունքները (Գ. Ավագյանց, Համլետ Կարայան)։
ԵՊՀ կիսահաղորդիչների ֆիզիկայի և միկրոէլեկտրոնիկայի ամբիոնում և կիսահաղորդչային սարքերի ու նանոտեխնոլոգիաների գիտական կենտրոնում հետազոտվել են ներարկումային երևույթներ և ուժեղ էլեկտր. դաշտի ազդեցությունը վարիզոնային ու բարդ գոտիական կառուցվածք ունեցող կիսահաղորդիչներում, այդ թվում ուսումնասիրվել են ուժեղ էլեկտր. դաշտերի պայմաններում դիտարկվող լիցքակիրների հարվածային իոնացման և հեղեղային բազմապատկման
