Էջ:Armenian classical poetry vol 1.djvu/119

Ե.
Այլ դու ինքն օրհնաբանեալ անմահ թագաւոր
Բարի երկնաւոր,
Մարդասէր Քրիստոս,
Աստուծոյ կենդանւոյ միածին որդի,
Հզօր բարձրեալ,
Անքընին անճառ,
Քաւիչ ահաւոր,
Սաստեա ի ձեռըն ամբոխեալ ալեաց
Ոգւոյս ծըփանաց,
Արձանացո ըզծաւալըս մոլեգին շարժման
Սըրտիս խռովութեան,
Ընդոստնեա ի սանձըս կապոյ երասանաց
Ըմբըռնման զցընդեալ մըտացըս վայրագութիւն։
Եղիցի խաղաղութիւն հրամանաւ մեծիդ
Ամենավարան բըքոյս սասանման,
Սատակեալ խափանեա ըզբազմագըլխեան
Անդամըս ուրուականըս
Գաղտնեաց ամօթոյս երկրակենցաղըս հինից։
Գրեսցես աղօթըս մըշտամատոյցըս
Զայս նորընծայ տառ ողորմաղերս թախծագին
Ձայնի ոդբերգութեան այսըր մատենի.
Հա՛ն ի խորոց մահուս անդընդոց
Չըքնաղ ապրեցեալ ընդ մարգարէին փըրկելոյ.
Ընկալ զխոստովանութիւն անձնադատ բանիս
Ի հոտ անուշից.
Շնորհեա մըխիթար դառնութեան վըշտաց
Ու գին հեծութեան յուսահատելոյս։
ԲԱՆ ՀԱ

Գ.
...Ոչ ոք մեղաւոր իբրև զիս,
Ոչ ոք անօրէն, ոչ ոք ամբարիշտ,
Ոչ ոք անիրաւ, ոչ ոք չարագործ,
Ոչ ոք վրիպեալ, ոչ ոք սխալեալ,
Ոչ ոք մոլեգնեալ, ոչ ոք խարդախեալ,
Ոչ ոք շաղախեալ,
Ոչ ոք ամաչեցեալ,