Էջ:Charles Darwin, Anerevuyt hoghagorts.pdf/21

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Դ

Ինչպէս ամենքդ էլ գիտէք, գետնի վերին շերտում շատ աւելի ցուրտ է, քան ներքին շերտում. ուստի երբ ձմեռը վրայ է հասնում, կարմիր-ճիճուներն աշխատում են որքան կարելի է խոր մտնել գետնի մէջ, ուր նրանք ընդարձակում լայնացնում են իրանց տնակը, պատերը սիրուն սուաղում իրանց իսկ արտաթորութեամբ, և մէջը պառկում ու քուն մտնուիմ և այդպէս մնում մինչի գարուն։ Այդտեղ նրանց համար թէ աւելի տաք է և թէ ամեն բանով յարմար. իսկ ուտելիքի կարիք չեն զգում, քանի որ թմրած են։ Շատ անգամ մի քանի ճիճու իրար են փաթաթւում, մի ընդհանուր կծիկ կազմում ու այդպէս ճիտ արած—փաթաթորուած խոր քուն մտնում, այսինքն թմրում։ Խոր քուն մտնելիս այդպէս ճիտ անելու պատճառն այն է, որ այդ դիրքով թէ աւելի տաք և թէ աւելի փափուկ է լինում:


Կարմիր-ճիճուները երբեմն մէկ սաժէնից աւելի խորն են մտնում գետնի մէջ։


Հէնց որ գարունը հասնում է, գետինն սկսում է տաքանալ ու նոր կանանչով ծած-