Jump to content

Էջ:Charles Darwin, Anerevuyt hoghagorts.pdf/32

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

որ մեզ պաշտպանում է գետնի խոնաւութիւնից։

— Ի՜նչ խելօքն են այդ պստլիկ արարածները։

— Այո, ճշմարիտ որ խելօք են, և չնալելով նրանց այդպէս պստիկ լինելուն ճիճուները իրանց այդ գործերով ահագին օգուտ են բերում նաև մարդկանց:

Սաղմոսերգու Դաւիթ մարգարէն՝ կամենալով մարդուս ոչնչութիւնը ցոյց տալ, իւր երգերից մեկի մեջ ասում է՝ «Ես մի չնչին որդն եմ»։

Բայց որդը՝ կարմիր-ճիճուն այնքան էլ չնչին չէ, ինչպէս որ կարծում են շատերը. որովհետև եթե ճիճուները չլինեին, շատ կարելի է թէ մարդիկ սովից մեռնէին և մեր բոյսերով ծածկուած մարգագետինները, դաշտերն ու խոտաւէտ արօտատեղիները մերկ անապատներ դառնային՝ զուրկ ամեն տեսակ բուսականութիւնից։

Այո, այդ ասածներս կարող են զարմանալի թուալ ձեզ, բայց և այնպես շատ ճշմարիտ են։ Եւ ահա թէ ինչո՛ւ։