Այս էջը հաստատված է
Առատորեն արյուն թքի այս երեկո, ու ես անոր կարմիրին մեջ վայրկյան մը տեսա Շուշանի դեմքը իբրև փղոսկրե քանդակ՝ բուստի մը էջին վրա. անոր քով անշնորհք ճիվաղ մը... մա՛հը: Մա՛հը, գերագույն ազատարարս ու գերագույն թշնամիս, որովհետև դողդոջ և արատավոր հոգիս պիտի առաջնորդե վերին դատաստանին... Գերագույն և ահեղ կժպտիս ինձի ու մահվան դիմակով կսպառնաս...
ԼԴ
Հուլիս...
Քանի մը օրե ի վեր գրեթե ուշտկորույս անկողին էի ինկած: Վերջին հուզումը քայքայեց զիս...
Վաղը կմեկնիմ ես վանքեն...