Էջ:Faustus of Byzantium, History of Armenia, 1968 (Փավստոս Բուզանդ, Պատմություն Հայոց, 1968).djvu/199

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

(Պարսից զորքերը, մի մարդ կենդանի չթողնելով, սպանում է Ապական Վսեմականին իր զորքի հետ միասին։ Միայն չարագործ Մերուժանն է փախչում։


Գլուխ ԼԵ

ԶԻԿ ՊԱՏՎԻՐԱԿԱՊԵՏԻ ՄԱՍԻՆ, ՈՐ ՇԱՊՈԻՀ ԹԱԳԱՎՈՐԻՑ ՄԵԾ ԶՈՐՔՈՎ

ՈԻՂԱՐԿՎԵՑ ՀԱՅՈՑ ԴԵՄ ՊԱՏԵՐԱԶՄԻ ԵՎ ԱՌԱՋԻՆՆԵՐԻ

ՆՄԱՆ ԿՈՏՈՐՎԵՑ:

Սրանից հետո Պարսից Շապուհ թագավորը իր Զիկ պատվիրակապետին արձակեց Հայաստան պատերազմի, և նրանց առաջնորդ նշանակեց Մերուժանին։ Նրանց ձեռքի տակ գումարում է մեծ գունդ, ծովի ավազի բազմությամբ։ Նրանք գալիս հասնում են Հայոց աշխարհը։ Նրանց դեմ է դուրս դալիս Հայոց Վասակ զորավարը. Զիկ պատվիրակապետին սպանում է, զորքերի կեսը կոտորում է, մյուս կեսը առաջը գցելով փախուստի է մատնում։ Բայց այս անգամ էլ չկարողացան բռնել Մերուժանին։


Գլուխ ԼԶ

ՍՈԻՐԵՆ ՊԱՐՍԻԿԻ ՄԱՍԻՆ, ՈՐ ԶԻԿԻՑ ՀԵՏՈ ՆՈՒՅՆՊԵՍ ԵԿԱՎ

ՊԱՏԵՐԱԶՄԵԼՈԻ ԵՎ ՎԱՍԱԿԻ ՁԵՌՔՆ ԱՆՑՆԵԼՈՎ ԶՈՐՔԵՐԻ

ՀԵՏ ՄԻԱՍԻՆ ԿՈՏՈՐՎԵՑ:

Զիկի մահից հետո Սուրեն պարսիկը Պարսից Շապուհ թագավորի կողմից եկավ վաթսուն բյուրով Հայոց Արշակ թագավորի դեմ պատերազմելու, և առաջնորդ ուներ Մերուժանին։ Ապա Հայոց Վասակ սպարապետը հավաքեց նախարարների բոլոր զորքերը և գիշերով հետիոտն հարձակվեց Պարսից ամրացած բանակի վրա սրերով զինված տասը հազար ընտիր մարդկանցով։ Ամբողջ Պարսից զորքն առհասարակ կոտորեցին, ոչնչացրին, ձերբակալեցին Սուրեն