և յուր տկարությունդ ծածկել կաշխատե դժվարացուցիչ ձևերով. այս հրեշական թերությունը ուրիշ առարկաների վերաբերությամբ որքանևիցե տանելի է, բայց թվաբանության վերաբերությամբ դա միանգամայն անտանելի բան է, և անհնարին է թե ներկա եղող այցելվի և թե՛ նույնիսկ աշակերտաց աչքերին թոզ փչել:
Առաջին և երկրորդ շրջանն երի մեջ վարժապետը չպետք
է հետևի մի որևիցե դասագրքի, բառացի կերպով, այլ
պետք է այնքան ինքնուրույնություն ունենա, որ կարողանա
աստիճան արար և քայլ առ քայլ մոտենաք յուր նախորոշած
նպատակին յուր սեփական նախագծով։ Ո րովհետև երեխա֊
յոց համար չկա «մեկ» վերացական կերպով, այլ կա մեկ JlP,
այդ պատճառով թե լոկ համրելը և թե հետո այլ և այլ
խնդիրներ լուծելը պետք է սկսել միշտ իրերից, իսկ լու-
ծումն պետք է անել տալ նախ տեսության և շոշափման օգ¬
նությամբ և հետո մտքի։ Երբ խնդիրը պետք է լուծվի այս
վերջին ձևով, երեխաներին խստիվ պիտի արգելվի մատների
օգնության դիմել։ Այգ բանին պետք է մեծ նշանակություն
տալ. երեխան փոքր առ փոքր պետք է սովորե յուր հիշո¬
ղության և երևակայության օգնությամբ վերրմբռնումներ
անել, գաղափար կազմել. սովորե պարզորեն ներկայացնել
այն, ինչ որ փորձով քանի մի անգամ տեսել է իրակա նի
մեջ։
Երրորդ շրջանի մեջ երեխա յք գրության մեջ արդեն
այնքան վարժված կլինեն, որ կկարողանան հեշ տությամբ
գրել թվանշաններըг Չորրորդ և հինգերորդ շրջաններում
ինչ խնդիրներ որ լուծում են բերանացի, նույնը պետք է
լուծեն գրավոր կերպով։ Այգ շրջաններում վարժապետը կա֊
րող է իրան առաջնորդ ունենալ Եվտուշևսկոլ մեթոդիկան
և նրա թվաբանական խնդիրների ժողովածուն Ь 11 Մեր «^մնարանների մեջ արդեն ընդունված է Եվտուշևսկոլ թվա.
բանական խնդիրների ժողովածվի թարգմանությունը, Շատ ցավում ենք,
որ պատվեչի թարգմանողը մեթոգիկան առանց ուշադրության է թողած Լ
դրա մասին գոնե քաղվածորեն մի հասկացողություն չի տվել վարժապետնհ.
րին, որոնց մեծ մասը չգիտեն անգամ, որ այդպիսի մի բան կա աշխաթ.
13J
