Էջ:Ghazaros Aghayan, Collected works, vol. 4 (Ղազարոս Աղայան, Երկերի ժողովածու, հատոր 4-րդ).djvu/530

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

նրան, որ միշտ աջակից կլինի նրան, քանի որ նա չի շեղվիլ կուսակցության տածած հույսերից։

Ղազարոս Աղայանց

16. ՅՈԻՐԻ ՎԵՍԵԼՈՎՍԿՈԻՆ


(Թիֆլիսից — Մոսկվա)


1893 թ. փետրվար 15, Թիֆլիս


Մեծարգո պարոն

Յուրի Վեսելովսկի.


Ձեզանից մի նամակ եմ ստացել անցյալ նոյեմբերից զրած։ Այս նամակը ես ստացա ներկա հունվարին, այն էլ պատահմամբ գյուղից քաղաք դալով։ Ես չէի կարող իսկույն Ձեր առաջարկությունը կատարել, պետք է շտապով ետ դառնայի գյուղ, այս պատճառով նամակը հանձնեցի պ. Շիրվանզադեին և խնդրեցի, որ կատարե Ձեր առաջարկությունը Նա հանձն առավ և ես ալ միամտվեցա։ Սայց այսօր ահա իմացա, որ նա ոչինչ լի գրել նրա համար իբր թե ուշ է համարել, որովհետև կարդացել է <<Նոր֊Դարո>>֊ում, որ մոզով ածուն արդեն մամուլի տակ է և այս օրերս լույս կտեսնի։ Այսպես ահա, մեծարգո պարոն, իմ կամքից դուրս ես անքաղաքավարի գտնվեցա, չպատասխանելով Ձեր նամակին։ Ես հիմա դրում եմ իմ կենսագրությունը և շուտով տպագրության կտամ։


Ձեր խ. ծ. Ղազարոս Աղայանց


17. եՍԱՅԻ ԵՊ. ԱՍՏՎԱԾԱՏՐՅԱՆԻՆ


(Թիֆլիսից — Սպահան) 1893 թ. հուլիսի 5, Թիֆլիս


Առ ամենապատիվ տեր Եսայի եպիսկոպոս' առաջնորդ


Սպահանի և Հնդկաստանի հայոց:


Սրբազան հայր


Պարոն Ռոստոմ Մարտիրոսյանցին զրած նամակում ա