Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Jump to navigation
Jump to search
Ի յայն ահեղ ատենին
Տօնողքս ի քեզ ի յանձին,
Յանցանք մեղաց մեր ջընջին,
Դասեալ ընդ սուրբ երամին:
Ի հօրէ խոնարհեալ իջանի
Ծոցածին միածին և որդի.
Անմարմինն ի մարմնի երեւի,
Եւ կամաւ ել ի կառըս Խաչի:
Խափանեաց զզօրութիւնը չարի,
Եւ քարոզս առաքեաց աշխարհի.
Զաշակեըտս իւր ընտըեաց սքանչելի.
Եւ մեհեանքըն կռոց խափանի:
Նոր օրէնք և հաւատք հաստատի,
Ընդ բոլոր արարած ըսփըռի.
Գընացեալ Շըմաւոն Պետրոսի
Ի քաղաքն ի Հըռոմ հանդիպի:
Դըշխոյն սուրբ և արքայն հաւանի,
Հաւատան ի Քրիստոս կենդանի.
Եկ ի տես սուրբ տեղաց տենչալի
Եւ ետես ըզծընողն Յիսուսի:
Րախացեալ դըշխոյին ի յոգի
Եւ խընդիրք արարեալ սուրբ Խաչի,
Զոր տեսեալ ըզհրաշքըն յայտնի,
Մասն առեալ և ընտիր պիտանի:
|
|