Էջ:Grigoris Aghtamartsi, Taghs (Գրիգորիս Աղթամարցի, Տաղեր).djvu/59

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Jump to navigation Jump to search
Այս էջը սրբագրված է

11


Ի ԳՐԻԳՈՐԷ ԱՂԹԱՄԱՐՑԻՈՅ ԳՈՎԱՍԱՆՈԻԹԻԻՆ


ՅՈՎՍԷՓ ՎԱՐԴԱՊԵՏԻ


Գովեալ սուրբ հայր ոմն յարակայ,
Գերազարդից յոյժ մերձակայ,
Գընալ յօրէնս տեսռըն խոկայ
Գանձիւ գըրոց միշտ ճոխանաՅ:

Րենականաւ լըցեալ լուսոյ,
Րամեալ տառից հընչման նորոյ,
Րաբունաբար ’ստ առաքելոյ
Րամեալ զբոլոր անդամս մարմնՈյ:

Իմաստութեամբ, մաքուր հոգւով,
Ի տընկողէն կարգեալ պըտղով,
Ի վնասողէն ես յապահով
Եւ գիտութեամբ՝ որպէս ըզծոՎ:

Գոչեմ յականջդ ոբպէս Կեփաս,
Գեղապաճոյճ բնութիւնս որ այս,
Գերընդունէ սիրով դու զայս,
Որպէս փըրկիչըն քո զլումայՍ:

Որ եւ ըղձիւք զսիրտս յօժարէ
Ուստի տենչայ զքեզ տեսանէ,
Որ ներգըրեալըս վկայէ,
Եւ քեզ յայտնի կացուցանէ: