Էջ:Grigoris Aghtamartsi, Taghs (Գրիգորիս Աղթամարցի, Տաղեր).djvu/76

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Jump to navigation Jump to search
Այս էջը սրբագրված է

Կինամոն ի Թէբայիդ
Գըտանի յոյժ հիացական,
Ծաղիկ զըմըռսեայ չքնաղ
Եւ զարմանալու է արժան:

Նախամարգարէն Մովսէս,
Որ էառ յաստուծոյ հրաման,
Բերեալ եւղ անուշ եփեաց
Եւ էօծ զառաջին խորան:

Եւղ թափեալ անուն Յիսուս,
Որ էօծ զբնութիւնս մարդկան,
Նա քեզ հովանի լինի
Եւ պահէ ամբիծ ւ անսասան:


18


ՆՈՐԻՆ ԳՐԻԳՈՐԻՍԻ ԱՍԱՑԵԱԼ


Արեգակնափայլ գեղով լի լուսին ի տասնուհընգէ,
Աչեր ծով ի ծով ունիս, սոսկալի վարսաւոր սըրովբէ.
Ուներդ է քաշած կամար, զինչ գարնան աղեղն ի յամպէ,
Լեզուդ տապարզի շաքար, քո շրթունքըդ վարդի թերթ է:

Աստղըն վառ ի վառ պայծառ ելանես ի յառաւօտէ,
Սքանչելատեսիլ դիմօք, Միքայէլ հրեշտա՞կն ես միթէ,
Չըկայ օրինակ այլ քեզ, հողածին քան զքեզ չբերէ.
Հազարաց բիւրոց ընտրեալ, ո՞ր լեզու ըզքեզ դըրուատէ: