— ․․․
— Ծախքն ալ կուտամ։
— Մ... ի տղան... հիմա միտքս ինկավ։
— Այո՛։
— Թ... թաղին մեջ...
— Ճիշտ։
— Նպարավաճառի քովի տունը չէ՞։
— Այն տունն Է։
— Մայրդ տիկին Ս... շատ աղեկ կը ճանչնամ, ազնվական տիկին մ՝էր։
— Շնորհակալ եմ։
— Ձեր քեռայրը Գ... Էֆենտին, վաճառական, ազգին եզական անհատականություններեն մին... շատ լավ կը ճանչնամ, ձեր գերդաստանը հին Է, շատ հին է, սխալ չըսեմ, հինգ հարյուր տարվան գերդաստան մէ...
— Այնպես կըսեն։
— Խմբագրությունն պատիվ, փառք և պարծանք կը համարի իրեն ձեզի պես ազնվական անձի մը հետ ծանոթություն ունենալուն վրա, և կը խոստանա, որ ձեր ուզածեն աղեկ պիտի շարադրրվի և պիտի հրատարակվի յուր լրագրույն մեջ ձեր ի Պոլիս գալստյան լուրն, որ առաջին տեղը պիտի գրավե ազգային մասին մեջ։
— Ուրեմն ավելորդ է Պատրիարքարանեն ազնվականության վկայագիր առնելն։
— Տարակույս չկա։
— Շնորհակալ եմ, վաղը նորեն կուգամ զձեզ տեսնելու։
— Ի տեսություն։
Սիրահարն խմբագրատունեն շիտակ Օ... գյուղ կերթա, ազգային համբավավոր սեղանավորի մորու կը պատմե մանրամասնորեն, թե ինչպես Պատրիարքարանի պաշտոնյան զլացած է ազնվականության վկայագիր տալ իրեն։ Սեղանավորն կր գովե պաշտոնեին ընթացքը։ Սիրահարը կը նեղանա, սեղանավորին սպասավորր կը խնդա։ Վայրկյան մը լռութենե ետքը սիրահարը կըսե։
— Պատրիարքարանեն անպատճառ թուղթ մունենալու եմ քովս։
— Ծննդյան վկայագիր մը թող տան քեզի։
— Անանկ թուղթ մը տան, որու մեջ բարձր գիրք մունենալս նշանակված ըլլա։
