Այս էջը սրբագրված է
ՄԱՐԳՐԻՏ
Հայրս է:
ԿՈՄԻԿ
Այո՛, ինքն է:
ՆԵՐՍԵՆ
Կոմիկ, Կոմիկ:
ԵՐՎԱՆԴ
Ի՞նչ ընեմ։
ԿՈՄԻԿ
Գետնին տակ անցի՛ր։
ՄԱՐԳՐԻՏ
Փախի՛ր։
ԵՐՎԱՆԴ
Համբույր մը:
ՆԵՐՍԵՆ
Կոմի՛կ, Կոմի՛կ։
ԿՈՄԻԿ
Տե՛ր, տեր։
ՄԱՐԳՐԻՏ, առ Երվանդ
Գնա՛։
ԵՐՎԱՆԴ
Եկուր, մեկզմեկ գրկենք:
ՄԱՐԳՐԻՏ
Ատենը չէ... գնա՛:
ԿՈՄԻԿ
Հարմար ատեն է, ես ալ հոս եմ, գրկվինք, պագտվինք:
ՆԵՐՍԵՆ
Կոմիկ:
ԿՈՄԻԿ
Տեր։