Էջ:Hagop Baronian, Collected works, vol. 4 (Հակոբ Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 4-րդ).djvu/43

— Երկու հոգի եկան պատմեցին։

— Կը ճանչնա՞ս զիրենք։

— Չեմ ճանչնար:

— Ի՞նչ ելավ ատկից։

— Ի՞նչ պիտի ելլա, երկու վկայով ամեն բան կը հաստատվի։

— Այդ մարդիկ թե որ տեսնալ հարկ ըլլա։

— Տեսնալու է. ես ալ ձեր տեղը ըլլամ նե՝ տեսնալ կուզեմ։

— Ո՞ւր տեսնալու է, ո՞ւր կը գտնվին։

— Ատիկա չգիտեմ։

— Չգիտցած մարդուդ ինչո՞ւ կը հավտաս կոր։

— Ես կը հավտամ։

— Հիմա, ապացուցանել հարկ ըլլա նե՝ ինչ պիտի ըսես։

— Երկու մարդ եկավ և...

— Շատ աղեկ, շնորհակալ ենք։

— Հայր Տիմոթեոս, Լույսթ գրած էր, որ ձեր արժանապատվությունը նորին արժանապատվության իմացուցած է եղեր Կովկասու ապստամբությունը։

— Քավ լիցի, ես ատանկ բան մը չըսի, և շատ ցավեցա, որ Լույսի մեջ այդպես գրված է։

— Կովկասու մեջ խռովություն մը կա՞։

— Ամենևին, բան մալ չիմացա ես։

— Շնորհակալ ենք, հայր։

— Տեր հայր, Լույսի խմբագիրն եկա՞վ։

— Ո՛չ:

— Կովկասու մեջ հայոց կողմե հրատարակված հայտարարություն մը ունի եղեր քովը, ղրկե՞ր է։

— Քովը չէ եղեր, ձեռք բերելու ըլլա նե՝ պիտի ղրկե եղեր։

— Շատ աղեկ։

Ասոնք են ահա այդ լուրերն հավելվածներով հրատարակող խմբագրաց տված տեղեկությունները, որոց աղբյուրներուն որքան հավատարիմ ըլլալն ընթերցողաց դատողությանը կը հանձնենք։