րուն տուները փլան, շատ մը կենդանիներ փլատակներու տակ թաղվեցան, շատերն ալ անոթութենե պիտի մեռնին, եթե անմիջական օգնություն չըլլա իրենց. կաղաչեմ շուտ ըրե՛ք։
Կապիկ — Երկրաշարժն ե՞րբ եղավ։
Բու — Երեկ, բայց շուտ ըրեք, օգնություն...
Կապիկ — Քանի՞ ժամ տևեց։
Բու — Մեկ ժամ, բայց այս հարցումներուն ատենը չէ հիմա, խեղճերն...
Կապիկ — Երկրաշարժն արևելքեն եկավ, թե արևմուտքեն, հարավե՞ն, թե հյուսիսեն։
Բու — Կաղաչեմ, ժամանակ մի՛ կորսնցներ պարապ տեղ, խեղճերն ոչ բնակարան ունին...
Կապիկ — Իրենց բնակարաններն քարաշե՞ն էին, թե փայտյա։
Բու — Սա ի՞նչ փորձանքի հանդիպեցանք. այդ տեղեկություններն վերջն. ալ կրնաք առնել, ձեր ընելիքն հիմա, անմիջապես օգնություն ղրկել է իրենց։
Կապիկ — Ի՛ նչ կուտեին անոնք, ի՞նչ գործով կզբաղեին։
Բու — Իրա՞վ կըսես, թե կատակ։
Կապիկ — Կատակի ի՞նչ կա. քանի՞ կենդանի մնաց փլատակներու տակ, և այդ կենդանիներն իրենց ողջ եղած ժամանակ ի՞նչ կը հագնեին, եվրոպակա՞ն հագուստ, թե ասիական։
Բու — Անոթութենե մեռան անգին։
Կապիկ — Որո՞ւ փույթ, հարկ է, որ մանրամասն տեղեկություն առնեմ, որպեսզի սխալ բան մը չընեմ։ Բայց անդին անոթութենե կը մեռնին եղեր, պատասխանատուն իրենք են: Հիմա ամեն բան օրենքով կըլլա։
Բու — Եթե գիտնայի, որ անմիջական օգնություն չպիտի ընեիր՝ կենդանիներու նախագահին կը դիմեի ուղղակի։
Կապիկ — Ան ալ կենդանիներու ժողովույն պիտի բերեր խնդիրն, որ հոն պիտի ծեծվեր, և քանի մը նիստեր գրավելեն վերջը պիտի լուծվեր։
Բու — Բայց հանկարծական թշվառության համար երկար բարակ ատենաբանություններն վնասակար են։
