Էջ:Hagop Baronian, Collected works, vol. 7 (Հակոբ Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 7-րդ).djvu/186

⁂

— Իմացա՞ր Կիրակոս աղա։

— Ի՞նչ կա։

— Անկան մեկը Քարահիսարի մեջ զավակ մը բերեր է, որուն աչքերը կռնակին վրա է եղեր։

— Ավելի աղեկ ա՛, Ղալաթիայեն անցնելու ատենը ետևը կը տեսնա ու կառքի մը տակ չմնար։

⁂

— Մարդ Աստուծո, ի՞նչ է աս ըրածդ, ամեն գիշեր պոռալով, կանչելով տուն կը մտնաս։

— Բարի մարդ եմ ատոր համար, կնիկ, և պետք է, որ միշտ պոռամ կանչեմ։

— Ատ ի՞նչ ըսել է։

— Ի՞նչ պիտի ըլլա, չիյտե՞ս, չար մարդիկ երգ չունին:

⁂

— Շատ բան, շատ բան, ամեն օր նոր նոր բաներ կը լսենք կոր։

— Ի՞նչ լսեցիր դարձյալ։

— Լսեցի, որ կնկան մեկը չորս զավակ մեկեն ունեցեր է։

— Ի՞նչ կըլլա ատկից, իմ լուսահոգի մայրս վեց զավակ ուներ։

⁂

Անունի մը տոնախմբության գիշերը երիտասարդին մեկը քատրիլին մեջ յուր տամային ձեռքը խաղին պահանջածեն ավելի կը սխմեր։

Հրավիրյալներեն մին այս տեսնելով, երիտասարդին քովը գնաց ու ականջն ի վար ըսավ.

— Պարո՛ն, ինչո՞ւ տամայիդ ձեռքը կը սխմես կոր, չե՞ս ամչնար։

— Ինչո՞ւ պիտի ամչնամ, եթե ֆրանսերեն խոսելու վարժված եմ՝ ան ալ առանց ամչնալու ուղիղ սխալ խոսելով վարժվեցա։