Ահա քեզ ողբ, դու հառաչէ՛,
Ըստ արժանւոյն, որպես պարտ է
Քոյին ծննդովքս, որ նուաղել է,
Եկեղեցեօքս, որ հնացեալ է:
*
Տողեալ տաղիւ չափ յանկական՝
Ըստ արհեստին հոմերական
Ստեփաննոսի թշուառական,
Ոգւով մեռեալ և անպիտան,
Համակ կենօք որպէս զանբան,
Հերձեալ ի փուշս յաշխարհական,
Շնորհաց լքեալ յարփիական,
Գործով լցեալ եղերական:
*
Երկնաքատակ տանն Սիւնի,
Որ անմարմնոցն է սխրալի,
Բոլոր բնաւիցս բաղձալի,
Որպէս զդրախտն Ադինայի,
Կացեալ պարէտ բարձր ի դխոի
Գահագլուխ յայսմ աշխարէի,
Նստեալ յաթոռ մետրապօլտի՝
Պռօտօֆրօնտէս Հայոց կոչի։
