Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Ո՛վ Կեչառեցի, մեղօք
Անդ չունիս ճար պատճառանաց.
Ի ոչ խաբ տայ լեզուիդ խօսից,
Ի ոչ հընար քեզ ներգործանաց.
Քան յոտք և յաղերս ընկնիլ
Ի ի զղջումըն խոստովանաց,
Որ չանկնիս յալիս խոյաց,
Ուր տեղիքն է չար հրեշտակաց:
|
|
14 [ԱՒԱՂ, Թէ ՀԱՆՑ ԲԱՆ ԼԻՆԷՐ]
Աւա՜ղ, թէ հանց բան լինէր,
Որ ըզգալ մահուն գիտնայի.
Շուտով ես առ իս գայի
Եւ զաշխարհըս մոռանայի:
Բայց սուտ եմ ես այս գերիս,
Զի համակ պատրաստ կու պիտի.
Գալ մահուն գողին նըման,
Որ յանկարծ ի տունն երևի:
Վա՜յ զիս աներեկ աւարն,
Ուր ամէն ծնեալ ժողովի
Ի յարքունական հանդէսն,
Երբ աստուած յերկնից խոնարհի,
|
|
