Էջ:Krikor Zohrab, Collected works, vol. 2 (Գրիգոր Զոհրապ, Երկերի ժողովածու, հատոր 2-րդ).djvu/254

լիաբուռն կը սփռե կը շռայլե իր ցնծալից ու երփներանգ երիտասարդությունը։

Մեկ դին՝ հավերժացումն է կըսեն ոմանք, անէացումն է կսեմ ես, քարի մը անշարժությանը մեջ։

Մյուս դին՝ կյանքը իր հարափոփոխ դրվագներովը. ձմեռվան ձյունին ու բուքին տակ փոս մը, այո՛, որ հիմա գարունին հետ կը ծաղկի, կը զարթնու, աչքիս ու սրտիս կը խոսի։ <1898>