Jump to content

Էջ:Lusnyak.djvu/35

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Թևերովդ մի՛ շրջապատեր,
մի՛ ջանար տաքցնել զիս,
Սիրտս այնքան խըռոված է,
որ հոգըս չէ մսիլըս:
Վաղը երբոր գերեզմանիս մեջ
միս-մինակ փակեն զիս,
Ո՜հ, այն ատեն արցունքներովդ՜-
տաքցրու պաղ հողը շիրիմիս.
Վերջըս մո՜տ է... ալ ո՛չ շարժիլ,
ոչ մտածել չեմ կրնար,
Սիրտըս միայն կը կտըրտի...
մատաղ մեռնի՜լն է դժվար...