Էջ:Mikael Nalbandian, vol. 1.djvu/144

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Ուղւոյ եղեալ այլ ոք այր
Ընդ բոխասեր առապար,
Ո՞չ զսատանն օ՜ն ի բաց,
10 Եւ ռահ հորդեալ դիւրագնաց:
    Սոսկ ի մարդոյն մուրճ
    Յարդարի կամուրջ:
Ո՞չ հրեշտակն ցցասաց
Պատկա՛ռ այդմ օրինաց,
15 Զամենայն փտկեալ բանայ,
Զի որ զկնին նորա գայ՝
    Ելցէ և մտցէ
    Եւ ճարակ գտցէ:
Եւ ահա կոյս հրաշաւոր,
20 Ճոխ հեշտալեօք բիւրաւոր,
Այլ զի գոհար մեծագնոյ
Ոչ շողայ թարց քերելոյ,
    Ածէ՛ք առ քերօղն
    Անուանեալ քերթող:
. . . . . . . . . . . . . . .
25 Քերի ակնն և թռչին
Բեկորք մանունք ի գետին,
Ճարտարին բաբախէ սիրտ,
Բեկորք փայլին ի յակինթ...
    Երգի ի քնար
30 Ի վաղիւ գոհար:


ԺԱ

ՅԻՇԵԱ՛ ԶԻՍ

Լուսաբերին յառաւօտել
Ընդ արշալուրշսն, ո՜ դու կոյս,
Ընդ արևուն արտափայլել
Ընդ խրոխտ լերանց գագաթունս,
5 Իջեալ ի դրախտ ընդ այգս այգոյն,
Թէ սիրելեաւ փարիցիս,
Յողջակէզ անդ հանել սիրոյն...
Մի՛ մոռանար, յիշեա՜ զիս:


144