Էջ:Mikael Nalbandian, vol. 1.djvu/145

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Ի զով, խաղաղ երեկոյին
10 Թե ընդ ծառով պարզիսցիս
Եւ զմայլեալ ի բոյր վարդին
Յանոյշ ի գիրկ աղխիցիս,
Հնչեսցին քո հէգ պանդխտին
Մրմունջք ի կոյս լսելիս,
15 Յանդրանիկ հունձս այտից վարդին`
Մի՛ մոռանար, յիշեա՜ զիս։
Եթէ ի ստուեր ուրեք յանկետն
Ձեռք հեշտախոյզք զգուեսցեն
Զուլուցդ երկուորիս այծեման,
20 Եւ ուլուց եղջիւրք ցցուեն
Ի կուսական քո գիրգ ագուռ,
Թէ փոխարէն ունիցիս
Տէգ սիրամուխ, դարբնեալ ագուռ՝
Մի՛ մոռանար, յիշեա՜ զիս։
25 Եթէ սիրոյն հողմ ուռուցիկ
Զքեզ արկցէ ի տապաստ
Եւ նաւուղիղ քաջաբաստիկ
Ձեռն ի սամիս կայ պատրաստ,
’նդ կայմին յոխորտ շռինդ ահագին
30 Եթէ որցեալ ցնցեսցիս,
Զաչկունս ի վեր ուղղեալ յերկին՝
Մի՛ մոռանար, յիշեա՜ զիս։
Եթէ ի բոց սիրոյ կիզեալ
Ջրոյ կենդանւոյ ի խնդիր
35 Վառիս, երթաս զոտս ամբարձեալ
Եւ խոյզ քո ոչ առաւիր,
Զկենսատուն քաջ ընդգրկեալ
Շրթամբք ցնցուղ թէ յագչիս,
Ցարտավազկին ի վէտ խաղալ`
40 Ո՜հ, յիշեա՛ զիս, յիշեա՜ զիս։


ԺԲ

ԿԻԿՕՌԻկՕ՜Օ՜Օ՜

«Կո՛ւտ, կո՛ւտ, կո՛ւտ, կո՛ւտ, կո՛ւտ»,
Մարին կուտ կուտայ...

145

10-162