Էջ:Mikael Nalbandian, vol. 1.djvu/146

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

— Ծի՜փ, ծի՜փ, ծի՜փ, ծի՜փ, ծի՜փ,
Ծիփծիփեմ նմա...
5 Մարին գայ և գգուի
     Սէր եռանդն յիս բորբոքի։
«Գողացա՛ն զձուս,
Ո՞ տայր ինձ որդիս,
Մինչ ես գամ ի թուխս՝
10 Յիս, որձա՜կ քա՛ջ, յի՛ս».
     Ասէ և կուտ կուտայ
     Եւ անդէն իսկ դառնայ:
Мачу, գէթ զերկուս
Ունիմ ես զձուս,
15 Իցե՞ն քեզ հերիք
Իմ այս երկուորիք։
„O, yes, please, very good“!...
Ես ճեղն լեալ սորամուտ։
«Կո՛ւտ կո՛ւտ, կո՛ւտ, կո՛ւտ, կո՜ւղղղ»,
20 Մարին կուտ կուտայ...
— Յուռթի լիցի ուղխ...
Արբեալ ես ցնա։
Եւ ի ձայն բարձր ազդոյ
Հնչեմ զիմ կիկօռիկօ։