Էջ:Mikael Nalbandian, vol. 1.djvu/147

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է


ԱՐԿԱԾՔ ՆԱԽԱՀՕՐՆ

Ա


                           .Yes, love indeed is light from heaven;
                            A spark of that immortal fire
                            With angels shared, by Alla given
                            To lift from earth our low desire.
                                            Byron, The Giaour14
Եւ ընդ ծառովն կենաց
Ի սերովբէից ամրափակ
Նստէր Ադամ, և դիմաց
Տեսիլ էր տխրադիտակ
5 «Ես հի՞մ, ասէ, ստեղծայ,
Առ ի՞նչ այս դրախտ փափկութեան,
Առ ի՞նչ հանուրց կացուցայ
էից ի բնաւս տէր, իշխան։
Եւ զի՞ պիտին ինձ պսակք
10 Լուսանորոդք եթերին,
Քերովբէից յի՞նչ բանակք,
Յի՞նչ զորութիւնք երկնային...
Այն ինչ նաւակ մի փոքրիկ,
Որ ի կրծիս մակուկէ,
15 Առ չունելոյ զանոյշ սիւք
Առագաստել չզօրէ»։
Ասացէ և աչք ցօղեցին
Յականողեաց մարգարիտ.
Արտասուք էին նախկին՝
20 Մարդոյն տխուր յայս հովիտ։
Եւ սերովյբէն որ հուպ կայր
Նմա՝ ի թև իւր սրբեալ
Զցօղ յաչացն, և գրգայր,


147