Այս էջը հաստատված է
— Ո՛չինչ, ո՛չինչ,— պատասխանեց տիրացուն կակազելով և բոլորովին մեքենաբար, առանց հասկանալու ասածի խորհուրդը։
Կոմս էմմանուելը մտավ Մահտեսի Թովմասի բակը։
Արդեն երեկոյան ժամը ինն էր համարյա, և շամանդաղը սկսում էր փոքր առ փոքր գետինը առնուլ: Դատարկ փողոցի մեջ լսվում էր մի բարձրաձայն երգեցողություն, «Յո՛ր քահանայն և Ղևտացին հանդիպեալ զանց արարին, աւա՛ղ ո՛հ»...
Այդ տիրացուն էր, որ տաղերի մասին խոսելուց ոգևորվելով, ցույց էր տալիս անմարդացած փողոցի պատերին յուր երաժշտական քանքարը։
Այստեղ հարկավոր է չթողուլ առանց հիշատակի այն, որ մյուս առավոտը, որի օրամտի մասին խոսեցի, պաշտոնական լուր էր այդ քաղաքի պառավների բերանում, թե Կոմս էմմանուելը կամի նշանվիլ Մահտեսի Թովմասի դստեր հետ։
301
