Jump to content

Էջ:Mikael Nalbandian, vol. 1.djvu/380

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

մինչ տեր սատանան պիտո է կապվեր մնար հնար չգտանելով որպիսի և իցե կերպով ազատվիլ մի որևիցե դժվար գործից, իմ որդին կը հասուցանե նորան յուր փրկարար խորհուրդը և կը սրբե տեր սատանայի տգիտության և թուլամորթության ամոթը դժոխքի պայծառ դրոշակի վերայից. այո, իմ որդին արժանի էր շատ մեծ պատիվների, բայց իմ հպատակական պարկեշտությունը թույլ չէ տալիս ինձ չափից անցուցանել իմ խոսքերը (ծափահարությունք):

Իսկ դու, իմ զավակ, քեզ եմ դառնում այժմ, իմ հարազատ զավակ, որ քո շատ տարեկան կյանքումդ երբեք ամոթ չբերեցիր իմ և իմ ազգատոհմի վերա, բարյավ լինի քո գալը, ողջամբ եկիր. գոհ եմ քեզանից, որ մեր ցեղի թշնամիներից, որ սպանել էին իմ թոռը, հանեցիր մեր վրեժը։ Եկ գրկախառնիր ինձ, տեր սատանայի պոչը անպակաս լինի բերանիցդ, ամե՛ն։

Երբ որ ավարտել էր Քամը յուր ճառը, Քանանը և Նեբրովթը Կայենի աղջկերքի հետ միասին սկսեցին երգել այս տաղը, որ շարադրել էր հատկապես այս դիպվածի համար պարոն Նաենափետս անունով փողոցի բանաստեղծը, և որ սրբագրել էր մեծ աշխատությամբ և զգուշությամբ գրականության դիվապետը։

Գնա՛ դժոխք յաւիտեան,
Ցնծա՛, քեզ փառք յաւիտեան,
Կաց հաստատուն անխռով
Ի քում խավար զօրութեան։
Նոր բնակիչն դժոխոց
յԱրևելից եկաւոր,
Մերոյս ցեղի շառաւիղ
է Բրամին զլխաւոր.
Յաւուրց անտի մանկութեան
Առ դրան կացեալ մեհենին՝
Նա դիւական նենգութեամբ
Զսիրտ որսաց խուժանին։
Ցնծա՛, դժոխք, յաւիտեան,
Ցնծա՛, քեզ փառք յաւիտեան,
Կաց հաստատուն անխռով
Ի քում խաւար զօրութեան։
Նա հարազատ նախահօրն,
Ծերոյն Քամայ նոյածնի,
Խայտառակեաց զիւր զհայր
Գերծեալ զմօրուսն ծնօտի։
Ո՛չ զիւր զդաժան գէթ հոգի

380