Jump to content

Էջ:Mikael Nalbandian, vol. 1.djvu/39

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Արուսեկի նվազ լույսն էլ իմ աչքիցը խլեցին.....
30 Ո՛վ բնության դու արարիչ, իսկույն գոռաց իմ սիրտը,
Ի՞նչ պատկեր էր, որ ես տեսա, ի՞նչ էր սորա իմ աստը.
Արարիչը ասաց ինձի բընությանր բերանով,
Թե քո կյանքն էլ պիտի անցնի լուսավորաց կանոնով: