Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Մեզ պիտո է հարստություն,
60
Որ պարարենք մեր մարմինը։
Հոգու համար ուսում պետք չէ,
Ո՛ր սուրբերը ուսյալ էին.
Կրոնի ծեսերը պահելով,
Անշուշտ կերթամ արքայություն»։
65
Ուրախացի′ր, դու Հայաստան,
Լսելով քո որդու խոսքը.
Փառք ու պատիվ քեզ կըբերեն
Քո մարմնապաշտ մեծատունքը։
|
|
