риною //, и 1779 году даро¬ ванные и в грамоте изображен¬ ные Всемилостивейше всему Нахичеванскому Армянскому обществу на вечные времена утверждаем. Дан 4 Генваря 1799 года. На подлинном. ПАВЕЛ Божиею поспешествующею милостию, Мы Александр Первый, Император и Само¬ держец Всероссийский: Мос¬ ковский, Киевский, Владимир¬ ский, Новгородский, Царь Ка¬ занский, Царь Астраханский, Царь Сибирский, Царь Херсо- ниса-Таврического, Государь Псковский и Великий Князь Смоленский, Литовский, Во¬ лынский и Подольский, Князь Эстляндский, Лифляндский, Курляндский и Семигальский, Самогицкий, Корельский, Твер- ский, Югорский, Пермский, Вятский, Болгарский и иных; Государь и Великий Князь Но- ва-города Низовские земли, Черниговский, Рязанский, По¬ лоцкий, Ростовский, Ярослав¬ ский, Белоозсрский, Удорскпй, Обдорский, Кондийский, Ви¬ тебский, Мстиславский и всей Մեր Թագավորության 18-երորղ տարում ր։ Բնագրի վերա Նորին Կայսերա- կան Մեծության սեփական ձեռ¬ քով ստորագրած է այսպես, «Ե ԿԱՏԵՐԻՆ Ա* Հանդեպը նշանագրեց Վիցե- Կանցլեր Կոմս Եվան ՕՍՏԵԲՄԱՆ։ ՀՐՈՎԱՐՏԱԿ ՄԵՐ ՍԵՆԱՏԻՆ Այս առանձնաշնորհ ութ յունքը վերստին հաստատված են այլ Բարձրագույն հրովարտակներով, որ պատշաճ համարելով արձա¬ նագրեցի Հիշատակարանիս մեջ։ ՀՐՈՎԱՐՏԱԿ ՄԵՐ ՍԵՆԱՏԻՆ Երավունքները և առանձնա¬ շնորհ ո ւթ յո ւն ք ը Նախիջևանի Հա¬ յոց հասարակության, Մեր Ամե¬ նասիրելի ծնողի, երանելի հիշա¬ տակի Կայսրուհի Եկատերինա Р—Ji ձեռքո վ, 1779 թվականի տրվածքը և պարգևաթղթի մեջ նշանակված- քը, Գերագույն ողորմ ութ յամ բ բո¬ լոր Նախիջևանի Հայոց հասարա¬ կության վերա մշտնջենավոր ժա¬ մանակով հաստատ ում ենք։ Տրր- ված է, հունվարի 4-ին 1799 թվա¬ կանին։ Բնագրի վերա «ՊԱՎԵ1.*: Աստուծո հաջողեցուցիլ ողոր- մ ութ յամբ Մ եք, Ալեքսանդր Աոա¬ ջին, Կայսր և Ենքնակալ ամենայն քՒուսաց, Մոսկվայի, Կիևի, Վլա- դիմիրու, Նովգորոդի, Արքա Վա- զանու, Արքա Հաշտարխանու, Ար֊ 53
