ես պարտական եմ Բոքլին։ Ես նրանից սովորեցի։ Բայց այդ նյութերն ինձ մոտ դեռևս բաժան-բաժան են, որովհետև գրում եմ յուրաքանչյուր թեզի մասին առանձին։ Այստեղ այդ նյութերն ընդհանրացնել չեմ կարող և հնարավոր էլ չէ' նախքան աշխատանքս ավարտելը և նախքան իմ ազատվելը։ Այդ ներածության հատվածներից մեկում կա մի շատ լուրջ, բայց և վերին աստիճանի ծիծաղաշարժ հատված, որտեղ պատմրվում է, թե ինչպես վիեննացի մի հայ (կալիում քլորը ևս մոռացված չէ, KCI) Փարիզում եղած ժամանակ խոսում է մի նորեկ հայի հետ Փարիզի վայրերի անունները թարգմանելով հայերեն և նույնիսկ իր գերմաներեն «Dormer Wetter», իսկ նորեկը, բնականորեն, ոչինչ չի հասկանում։ Ափսոս, որ ռուսերենում կոմիզմը կորչում է' նմուշի համար թեկուզ այստեղ մի քանի տող կբերեի։ Բայց բավական է։ Հույս ունեմ, որ արդեն ստացել ես 12-ի թվակիր նամակս։ Ողջունում եմ երկու սեռի բոլոր բարեկամներիս, և սպասում խոստացած մեր տեսակցությանը երեքշաբթի։
Հ. Գ. Երիտասարդ Նազարյանցն այս ամառ կմտնի արդյոք համալսարան։ Նա վաղուց է խոստացել ինձ իր լուսանկարը (փոքրադիր) Ողջունիր իրեն և հորը, և եթե նկարը տա' նամակիդ հետ ուղարկիր։
85. ՂԱՋԱՐՈՍ ՆԱԼԲԱՆԴՅԱՆԻՆ
Дорогой брат мой! Письмо твое от 17-го числа получил вчера вечером, вместе с сухарями и книгой Бокля. За все благодарю от души и надеюсь изустно еще благода¬ рить Марию Афанасьевну, если она приедет видеть меня, как го¬ ворил Лазарь Ильич. Книга Бокля совсем другой редакции, прежняя имеет по крайней мере то преимущество, что напечатана сносным шриф-
