Էջ:Misak Metsarents, Collected Works (Միսաք Մեծարենց, Երկերի լիակատար ժողովածու).djvu/37

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Ա՛հ, կը շտապեն, կը փախչի՝ն
25 ճամբաներու լույսերն ամեն,
Հանկարծական խուճապի մը մատնըված.
ճառագայթի հազիվ վերջին
Բիծ ու խաղեր կը համեն
Քովը ճամբուն մթամած՝
30 Ուր համադրավ կը տարածվի վեհունի ցայգն համորեն:

Ես կը փնտռե՛մ,
Պատըշգամին վրա կանգուն,
Զույգ մը աչքեր՝ մեղեսիկե, որոնց ճըրագը վառի
Հոգվույս մեգ ու խավարի
35 Անդոհության մեջ դժխեմ:

Պատըշգամին վրա կանգուն,
Ձեռքս հոնգնաբեկ ճակատիս,
Մինչ կը հոսի գիշերն ինչպես ծով անհուն
Դեպ ի ափունքն երազիս՝
40 Ես կը սպասեմ հորդ ու վըճիտ լույսերուն՝
Որոնց բոցը պիտի ցոլա անծիր ցայգուն մեջ հոգվույս: