-Ինչո՞ւ մի փոքր վաղ դուրս չեկաք խանութից։
-Եվ կարծում եք, թե վաղ չե՞մ դուրս եկել, ամբողջ քառորդ ժամ է, ինչ որ ճանապարհ եմ գալիս։
-Շատ փոքր հասկացողություն ունիք ժամանակի գործադրության մասին, ներեցեք ասել, այսպիսի մի գործի համար ավելի վաղ պետք է թողնեիք խանութը, մի քառորդը բավական չէ.- նկատեց Միկիթ-բեկը բարեկամին և առաջ քայլելով դեպի գրասեղանի արկղիկը՝ հանեց այնտեղից նրա համար պատրաստած թղթերը։
- Ահա՛. ամեն ինչ պատրաստ է,— ասաց նա,— հարկավոր է միայն ավելացնել գները։ Ասացեք այժմ, ի՞նչ գներով եք կամենում մատակարարել հացը, ի՞նչ գնով միսը և ի՞նչ գնով խմիչքը։
- Չգիտեմ. դուք ի՞նչ եք կարծում, ո՞րքանով է լավ նշանակել։
- Եթե կարծում եք աճուրդին մասնակցողներ շատ չեն լինիլ նշանակեցեք ավելի թանկ։
- Օրինա՞կ։
- Օրինակ հացի պուդը 1 ռուբլի 40 կոպեկ. մսինը՚ 4ռ. 20 կոպ., խմիչքներից` գինու վեդ. 5 ռ., оղիինը` 7 ռուբլի։
- Ես կարծում եմ այդ գները շատ թանկ են. այդպիսով մենք կարող ենք կապալը կորցնել։
- Ես նշանակեցի այն գները, որոնք իմ կարծիքով ամենահարմարներն են. դուք կարող եք ավելացնել նրանց, կամ պակասեցնել։
Բազազ Սարգիսը սկսեց մտածել, նա յուր գլխում հաշիվներ էր անում։ Հետո մի ինչ որ եզրակացության գալով` պատասխանեց.- Ես ձեզանից ավելի խելոք չեմ. նշանակեցեք այն գները, ինչ որ հիշեցիք։ Եթե բախտը ինձ հետ խռով չէ, այդ գներով էլ կապալը կմնա ինձ վերա։
Եվ Մէկէթ-բեկը վերցրեց իսկույն գրիչը` նշանակեց առաջարկության թերթի մեջ յուր մտացածին գները և բոլոր գրածները մի անգամ էլ բարձր ձայնով կարդալով ծալեց նրանց և տվավ բարեկամին:
Վերջինս կամացուկ հանեց ծոցից մի ինչ որ ծրար և դրեց Միկիթ-բեկի սեղանի վերա:
