Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Սփռեալ յերկրի տիեզերին
Բաժանք միմեանց եկեալ խառնին,
Այլև վերին պարք հրեղինին
Յերկիր հեղեալ ընդ մեզ խառնին:
Ոմանց սուրբ հարսն վեր ընդունել,
Ոմանց յուղի զնոյն առաքել,
Երկնային զօրք կառս են ածել,
Զաստուածամայրն յերկինս տանել:
Սոքա յղելըն տրտմէին
Ի ի սուգ մտեալ թախանձէին,
Զնովաւ ակումբ առեալ լային,
Վասն անջատման սուրբ տիրածնին:
Նոքա յընդունելն պատրաստին,
Զբազուկս իւրեանց տարածէին,
Խնճոյս առեալ և կայթէին,
Զի զտիրուհին ընդունիցին:
Պետրոս երգէր յոյժ թախծագին.
«Ելս ի մտի եդ սրբուհին,
Աստուածամայրս հովտէս ստորին
Տեղին ուստի ուխտեաց նախկին:
Եկայք հանցուք յելսն վերին,
Զսա ի հանգիստ յաւիտենին»:
Եւ Գաբրիէլ հնչէր ուժգին՝
Ցնծալ եկեալ Լիբանանին,
|
|
