Թիւրակէս եդ զիմաստս ի սմա.
Փոխարկմամբ յեղջիւրըն փոքր,
Առ բարձրեալն մեծ խօսեցայ:
Հանդիպողք այսմ բանկս,
Որ վասն իմ գործոց խօսեցայ,
Մեղադրէք յանդընգնութեանս,
Որ առ վատ անձն իմ մատուցայ:
Ասէք անպատեհ մարդկան,
Մանաւանդ վարժողաց վերայ,
Այլ ի գէթս, որ ես անկայ,
Մի՛ լիցի որդոցս Ադամայ:
Տէր, տէր, մեծ, սուրբ և արդար,
Զիս կարդալն խիստ հեշտացայ,
Դեռևս ոչ յայսմ պատուոյ
Բոլորով սրտիւ գոհացայ:
Ի փառաւորելն զիս
Զմարդիկ ձգել փութացայ
Եւ վեր առաքել զփառս
Ի ժամուն ոչ ես գոհացայ:
Բիւրուց քանքարաց տուժից
Շնորհողին պարտական գտայ,
Չունիմ տալ կշիռ մ՝ ունկի,
Ոչ ծանօթ յընտրելեաց նորա:
Բայց ոչ լքանել պարտիմ
Ի յողորդ յուսոյս, որ առ նա,
Որ մինչև չէի եղեալ՝
Կամեցաւ, և ես գոյացայ:
Ի մօր իմոյ յարգանդէ
Ի յաւազանէն առ տէր անկայ,
