Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Բանան առեալ զՅորդանանաւ
Եւ բազմութեամբ զդաշտըն լցին,
Թուղթ արձակեալ առ ֆրէրին
ՅԵրուսաղէմ սուրբ քաղաքին.
«Եկայք ի մեր հնազանդութիւն
Ծառայապէս ներքոյ ձեռին
Եւ կամ ելէք պատերազմաւ,
Ըստ օրինի քաջամարտին»:
Ֆրէրք եկեալ խորհուրդ առին
Ձեռն տալով յոյսըն վերին,
Հրամայական մեծ հրամանաւ
Խստիւ ետուն զպատասխանին:
«Թէ մեք կուիլ ունիմք ընդ ձեզ
Եւ հալածել յանվայր վայրին
Կամ թէ և մահ հասանիցի
Ի սէր ղդուս սուրբ քաղաքին»:
Ամէնքն ի լաց ւ ի յողբ մտին,
Յեկեղեցիս դիմեալ գնացին.
Ձայնք օրհնութեանց բազմանային,
Եւ պաղատանք յերկարէին:
Մշտամռունչ աղօթէին
Եւ հանապազ հեծեծէին,
Պատրիարգունք և քահանայք
Պատարագաւն հայցէին՝
|
|
