Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Եւ զկենցաղոյս սէր նանրական
Փսխեն սէրն անանցական,
Եւ երևի սիրոյն նշան,
Այլև գործոցն բարութեան:
Իսկ աշխարհի որդիքս, որ կան,
Հողոյ ծնունդ եդեմական,
Ժառանգեսցեն յայսմ յաւիտեան
Եւ յապագայն խաւար մնան:
Յամենայնի, որ գործեցան
Փառս տացուք փրկչին մարդկան,
Հօր և հոգոյն իւր էական
Միասնական աստուածութեան:
|
|
7. ՆԵՐԲՈՂԵԱՆ ՎԻՊԱՍԱ[ՆԱ]ԿԱՆ Ի ՓՈԽՈԻՄՆ
ԱՍՏՈՒԱԾԱԾԻՆ ԿՈԻՍԻՆ ԵԻ ՅԱՎԱԳՍ ՊԱՏԿԵՐԻՆ
ՍՐԲՈՅ, ՈՐ ԲԵՐԵԱԼ ՀԱՆԳՈԻՑԱԻ [Տ]ԵՍՉՈԻԹԵԱՄԲ
ՀՈԳՈՅՆ Ի ՍԱՀՄԱՆՍ ԱՆՋԵԻԱՑԵԱՑ,
Ի ՏԵՂԻՆ ԿՈՉԵՑԵԱԼ ՀՈԳՈՑ ՎԱՆՔ
Աստուած և տէրն ամենայնի
Եւ արարիչն արարածի,
Որ է՛րն և է՛ և եղիցի՛
Եւ յանբաւիցս ոչ պարագրի:
Ահեղանկարն աշխարհի
Եւ գաղափար բնաւ գոյի,
|
|
