Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Փիլիպոս ի Հաբաշին
Եւ Մատթէոս Ասիւրային,
Անդրէաս ի Սպարտայոյ
Եւ Շմաւոն Մովրիտային:
Յուդայ յՈրմոյ եկաւորի,
Մատաթիաս Փռիւգային,
Մարկոսն սուրբ Թեբաիդոյ,
Ղուկաս եկեալ Դաղամատային:
Եւ այսպիսի սքանչելի,
Որ չէ եղեալ յազգ մարդկային,
Զի տասունք ւ եօթանասունքն
Յական քթթելն եկեալ հասին:
Եւ յարձակման պատարագին
Ի կատարման սուրբ խորհրդին,
Երկիր պագին աստուծոյ մօրն,
ԶՅիսուս աւանդն ողջոյն տուին:
Ապա զմիմեանս համբուրեցին
Յողջոյն սիրոյ կենարարին
Եւ գոհութեամբ աստուածային
Հիանալով զարմանային:
Եւ օրհնեցին զաստուածն մին
Ի հաւաքումն ի հանդիսին,
Զի ի վարկեան ժամանակին
Ի կոչմանէ հոգոյն հասին:
|
|
