Այս էջը հաստատված է
ընթացքում հասակ էր առել։ Որպիսի՜ ահավոր խենթություն տիրեց ինձ այդ մտքից։ Մի ոստյունով ես հայտնվեցի նրա կողքին։ Իմ հպումից նա ետ մղվեց, նրա գլուխը ծածկող զարհուրելի պատանքն ընկավ, և սենյակում խաղացող քամին ցրիվ տվեց նրա երկար ու արձակ, սաթի պես սև մազերը... Այնուհետև իմ առջև կանգնած կերպարանքը բացեց իր աչքերը։
— Վերջապես,— ճչացի ես,— գեթ այս բանում ես երբեք, երբեք չեմ կարող սխալվել... Այս խոշոր, սև, այս մոլեգին աչքերը ա պատկանում են իմ կորուսյալ սիրուն՝ ԼԵՅԴԻ ԼԻԳԵԱՅԻՆ։