Էջ:Petros Duryan, Collected works, vol. 2 (Պետրոս Դուրյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 2-րդ).djvu/361

վատություն կը բուրե… Միջնաբերդը կը քաշվին առանց ժողովուրդը մտածելու այն մեծ և հսկա իշխաններ...28) վատերը․․․ առանց հուսահատ քաղաքացիները խրախուսելու... Ա՜հ հարվածը միշտ ժողովուրդին գլխում կիջնե․ բայց ժողովուրդը դեռ հայր մը և զորապետ մը ունի, քահանայն․․․ ինչվան հիմա աղոթեցի, արդ զորապետի մը պես դարձյալ կը քաջալերեմ ժողովուրդը (կը մեկին.—Պատկերը կը փոխվի):

ՊԱՏԿԵՐ Դ

Ալփասլանի բանակը.— Պարիսպ

Տեսիլ Գ

ԱԼՓԱՍԼԱՆ և ԱՊՐՍԱՄ

ԱՊՐՍԱՄ․ - Վեհափա′ռ թագավոր, Անի ա՛լ անկարող է այսուհետև քու ահեղ զորությանդ դիմադրել, վասնզի ես զրկեցի զինքը իր բոլոր քաջերեն։

ԱԼՓԱՍԼԱՆ․- Ուրեմն կրնանք անվտանգ հարձակիլ:

ԱՊՐՍԱՄ․- Այո՛, վեհափառ տեր, եթե Անի մինշև հիմա գոռող ճակատ մը կը բարձրացներ քեղի դեմ, պատճառն այն էր, որ քու բանակեդ իշխան մը քու բոլոր խորհուրդներդ գաղտագողի կը հաղորդեր քաղաքացվոց։

ԱԼՓԱՍԼԱՆ.- Ո՞վ է այդ վատը։

ԱՊՐՍԱՄ․— Աղկան իշխանը։

ԱԼՓԱՍԼԱՆ․- Աղկան․․․ որ բոլորովին անհետացած է բանակեն։